Mogućnosti unapređenja upravljanja planinskim područjima i zaštitom životne sredine

Abstract

U odnosu na najnaseljenije delove planete – priobalni pojas, i značajno naseljene ravnice – planinska područja predstavljaju specifične prostorne celine, kako po svojoj demografskoj i socioekonomskoj osobenosti, tako i po prirodnim odlikama. Karakterističnost njihove morfologije – otežana pristupačnost koja često povlači i izolovanost – zapravo predstavlja prednost za očuvanje ekosistema i životne sredine. Ovaj rad pozicionira Srbiju u evropskom kontekstu upravljanja planinskim područjima i zaštitom životne sredine u okviru planinskih područja. Za cilj ima isticanje prednosti sistema koji već postoji u Srbiji, ali pre svega njegove nedostatke i mogućnosti da u budućnosti budu unapređeni kroz praksu prostornog planiranja. Upravljanje je tema koja prevazilazi nadležnosti samog regionalnog planiranja, tako da su u radu predložene i izmene šireg sistema. Metodološki se rad bazira na analizi primera Srbije u okviru strukture elemenata upravljanja planinskim područjima u Evropi. Ta struktura, pa samim tim i ciljano istraživanje ovog rada, obuhvata: zakonodavstvo, institucionalizaciju, finansijsko upravljanje, strateško i prostorno planiranje, i učešće lokalnih zajednica.