Does appearance of the migrants change citizens perception of the public space? Case study of Belgrade, Serbia

Abstract

The migrant crisis that hit Europe in 2015 established Belgrade as one of transit cities on the route along which they travel to the final destination. A large number of migrants, no matter of reason for leaving homeland (war, economy, climate change consequences), mostly men travelling alone, prefer to stay in the central urban parks or squares. The result was change of personal feeling of safety of citizens and intensive monitoring by local police, but some other examples gave us a different focus, when the spontaneously formed refugee camp, with tents set up in parks, became a temporary assistance centre and meeting point for citizens and refugees.

Podczas kryzysu migracyjny, który dotknął Europę w 2015 r., Belgrad stał się jednym z miast tranzytowych na trasie, którą migranci podróżują do miejsca docelowego. Duża liczba migrantów, bez względu na powód opuszczenia ojczyzny (wojna, gospodarka, konsekwencje zmiany klimatu), głównie mężczyźni podróżujący samotnie, decydowała się zatrzymać w parkach miejskich lub na placach. Rezultatem była zmiana osobistego poczucia bezpieczeństwa obywateli i intensywne monitorowanie przez lokalną policję. Bywało jednak także tak, że spontanicznie tworzony obóz dla uchodźców z namiotami ustawionymi w parkach stawał się tymczasowym centrum pomocy i miejscem spotkań obywateli i uchodźców.